Charakterystyka i wybór płyty na ścieżki ogrodowe, instrukcja samodzielnego montażu

Ścieżki w ogrodzie to nie tylko niezbędny element przyjemnych, spokojnych spacerów, ale także prawdziwe dzieło sztuki krajobrazowej. Aby były piękne i trwałe, ważne jest, aby wybrać niezawodne materiały i przestrzegać podstawowych zasad ich montażu. Jednym z najlepszych pod każdym względem materiałów na ścieżki ogrodowe jest płyta chodnikowa. Ma wiele ważnych zalet w porównaniu z innymi popularnymi materiałami w architekturze krajobrazu.

Cechy szczególne materiału

Najpierw trzeba zrozumieć, czym dokładnie jest płyta chodnikowa, z której często tworzy się atrakcyjne ścieżki ogrodowe.Są to płaskie płyty z kamienia naturalnego, których grubość może wynosić od dwunastu do pięćdziesięciu pięciu milimetrów. Kształt kamiennych płyt może być prawie dowolny - kwadratowy, prostokątny, owalny, okrągły.

Istnieje kilka rodzajów płyt w zależności od materiału źródłowego. Największą popularnością cieszą się płyty granitowe, łupkowe, a także wapienne i piaskowcowe.

Układ ścieżek ogrodowych to nie jedyne zastosowanie kamiennej płyty. Jest aktywnie wykorzystywany w obszarach takich jak piece i okładziny kominów, tworząc altanki i zjeżdżalnie alpejskie.

Powszechne stosowanie kamiennej płyty w projektowaniu krajobrazu wynika z jej wielu pozytywnych cech, z których każda zostanie rozważona osobno.

Gładka i antypoślizgowa powierzchnia

Kamienne płyty mają absolutnie płaską powierzchnię, która nie ślizga się, gdy wnika wilgoć lub śnieg. Gwarantuje to bezpieczeństwo i komfort poruszania się po ogrodowych ścieżkach.

Szanuj środowisko

Materiał ten jest przyjazny dla środowiska i bezpieczny, ponieważ nie zawiera szkodliwych dodatków.

Mrozoodporność

Płyty kamienne na ścieżki ogrodowe nie pękają nawet przy najniższych temperaturach powietrza.

Minimalna absorpcja wilgoci

Stopień wchłaniania wilgoci przez wapień zależy od początkowej gęstości kamienia i wynosi średnio około 6%.

Wytrzymałość

Materiał jest odporny na duże obciążenia mechaniczne, warunki atmosferyczne i skrajne temperatury.

Trwałość koloru

Płyta nie traci swojego pierwotnego koloru w czasie trwania usługi. Nie blaknie ani nie ściera się.

Łatwość obsługi i stylizacji

Leczenie wapienia nie jest trudne. Kamień naturalny jest łatwy do cięcia, szlifowania, polerowania i grawerowania.Układ utworów z tego materiału jest również bardzo prosty. Odbywa się to w standardowej metodzie, bez obramowania.

Jak prawidłowo zaprojektować kamienny chodnik

Jakość i wygląd ścieżki ogrodowej w kraju zależy od jakości jej projektu. Pierwszym krokiem w tej pracy jest stworzenie szkicu w tradycyjnym formacie papierowym lub elektronicznym. Podczas opracowywania planu ważne jest, aby wziąć pod uwagę rodzaj gleby i konstrukcji, a także cechy krajobrazu. W miejscach, gdzie planowane jest skrzyżowanie ścieżek ogrodowych, wskazane jest tworzenie obszarów o gładkich krzywiznach i kompozycji kwiatowych – ostre narożniki są tutaj wyjątkowo niepożądane. Kształt ścieżki powinien współgrać z krajobrazem: w ogrodzie lepiej ułożyć krętą kamienną ścieżkę, a na dobrze przystrzyżonym trawniku prostą i lakoniczną.

Patrzeć na Również

Główne metody demontażu płytek ze ścian łazienki

Na etapie projektowania chodnika wapiennego należy zadbać o to, aby w pobliżu nie znajdowały się duże drzewa, ponieważ ich kłącza z czasem mogą zdeformować kamienną okładzinę.

Rośliny, które mają tendencję do szybkiego wzrostu, nie powinny być sadzone w pobliżu ścieżki, ponieważ powodują trudności w chodzeniu i niechlujny wygląd.

Projektując kamienną ścieżkę ogrodową, należy wziąć pod uwagę kilka głównych punktów:

• najszersza powinna być główna ścieżka w ogrodzie - od 1,5 do 3 metrów;
• minimalna szerokość chodnika kamiennego do użytku domowego wynosi 70 cm, a maksymalna 1,5 m;
• ścieżki użytkowe powinny być proste i jak najkrótsze;
• chodniki ogrodowe mogą być kręte i długie, o średniej szerokości około 1 metra;
• tory drugorzędne mogą być dwa razy węższe od torów głównych, muszą być wykonane z innego materiału;
• aby uniknąć stagnacji wody, ścieżki należy układać z lekkim nachyleniem - 2-3 stopnie na krawędziach;
• projekt musi zapewniać rowki drenażowe, które będą pełnić rolę dodatkowego drenażu;
• kamienne ścieżki ogrodowe, które są układane na obszarach o wyraźnej rzeźbie, powinny mieć nachylenie około 10-12 centymetrów;
• jeśli spadek przekracza 12 centymetrów, zamiast standardowej ścieżki ogrodowej wskazane jest zaprojektowanie stopni o szerokości około 40 cm i wysokości 10-15 cm.

Konieczne jest zapoznanie się z podstawowymi wymaganiami dotyczącymi projektowania ścieżek ogrodowych z płyt kamiennych:

1. Plan musi wyraźnie wskazywać punkty początkowe i końcowe szlaków.
2. Zaleca się unikanie nadmiernych skrętów i ostrych zakrętów.
3. Łączna powierzchnia ścieżek ogrodowych nie powinna przekraczać 15% całej działki.
4. Optymalna szerokość chodników to 50-75 cm, a przydomowych ponad 90 cm.
5. Projektowane ścieżki ogrodowe z kostki brukowej powinny współgrać z ogólnym kierunkiem stylistycznym domu i działki.

Dobór i kalkulacja ilościowa

Po przygotowaniu projektu ścieżki ogrodowej konieczne jest prawidłowe obliczenie wymaganej objętości płyty stropowej. Należy pamiętać o kilku ważnych parametrach.

Grubość

Do ułożenia ścieżki ogrodowej stosuje się płytę kamienną o grubości od 20 do 60 milimetrów, w zależności od rodzaju gruntu i przewidywanych obciążeń.

rozmiar i rondo

Nie zaleca się stosowania ponadgabarytowych płyt kamiennych. Im większa powierzchnia, tym mniejszy opór. Rozmiar kamienia należy dobrać do pożądanej szerokości i długości toru. Optymalna szerokość jednej strony kamiennej płyty wynosi od dziesięciu do dwudziestu centymetrów.

Tekstura

Kamienna płyta do wykonywania ścieżek ogrodowych występuje w różnych fakturach. Najczęstsze typy to:

• przewracanie się - imitowanie zużytego, wyblakłego kamienia, który zdawał się przebywać w wodzie od dłuższego czasu;
• piaskowanie - o jednolitej chropowatości;
• rozdrobniony - całkowicie powtarzający połysk kamienia naturalnego;
• młotkowany - uzyskiwany metodą rozłupywania kamienia;
• piłowana - powierzchnia kamienia, piłowana na specjalnej maszynie bez dodatkowej obróbki;
• szlifowany - gładki i średnio chropowaty, praktycznie bez połysku.

Miejsce wydobycia

Najwięcej złóż wapienia znajduje się na południowym Uralu. Jednak występuje również w innych regionach Rosji.

Materiał ten uzyskuje się na różne sposoby. Najpopularniejszym z nich jest kariera, która składa się z kilku etapów:

• znaleźć złoże kamienia;
• budowanie kariery;
• usuń wierzchnią warstwę gleby;
• sekwencyjne rozłupywanie płyt kamiennych.

Konieczne jest jak najostrożniejsze i ostrożne rozłupywanie płyt stropowych, aby nie uszkodzić delikatnego materiału.

Możliwe usterki

Wybierając kamień wapienny do układania ścieżek w ogrodzie, należy zwrócić uwagę na wady, które mogą być w nim tkwiące.

Rozwarstwienie

Jedną z najczęstszych wad jest odpryskiwanie płyty. Materiał może zacząć się łuszczyć około drugiego do trzeciego sezonu po instalacji.

Dzieje się tak z następujących powodów:

• wątpliwa początkowa jakość kamienia;
• naruszenie technologii układania;
• zły wybór grubości kamiennych płyt;
• błędy przy wyborze rodzaju kamienia.

Patrzeć na Również

Jak powiesić żyrandol na suficie napinanym własnymi rękami, ustalając zasady

Rdza

Ślady rdzy na kamiennej płycie mogą być spowodowane następującymi przyczynami:

• obecność cząstek miedzi, a także innych metali i zanieczyszczeń w samym kamieniu;
• zardzewiały metal uderzający o powierzchnię kamiennej płyty;
• kontakt z twardą wodą, która zawiera żelazo.

Możesz pozbyć się tej niedogodności w kilku krokach:

1. Wyczyść kamienną płytę z gruzu i brudu sztywną szczotką drucianą, a następnie dokładnie spłucz wodą z węża.
2. Gdy powierzchnia wyschnie, potraktuj obszar sokiem z cytryny i trzymaj go w bezpośrednim świetle słonecznym przez pięć minut.
3. Posyp sodą oczyszczoną i ponownie wyszczotkuj.
4. Jeśli ślady rdzy są bardziej rozległe, należy je potraktować roztworem kwasu szczawiowego. Aby to zrobić, musisz zwilżyć kawałek materiału kwasem i przytrzymać go na kamiennej powierzchni przez pięć minut.
5. Na szczoteczkę nałóż sodę oczyszczoną i wetrzyj ją w zardzewiałą część kamienia.
6. Na koniec dokładnie spłucz powierzchnię kamienia dużą ilością wody za pomocą węża.

Wykwit

Pojawiające się na powierzchni kamienia nieestetyczne białe smugi nazywane są wykwitami i są osadami rozpuszczalnych soli.

Z reguły powstają tam, gdzie występują naruszenia systemów hydroizolacji i kanalizacji burzowej, a także w przypadku stosowania zapraw murarskich zawierających dużo soli.

Możesz usunąć tę wadę za pomocą pędzla z twardym syntetycznym włosiem, a następnie nasączyć powierzchnię hydrofobem, który nadaje właściwości hydrofobowe i zwiększa odporność na pękanie.

Jakie narzędzia i materiały będą potrzebne

Aby rozpocząć z kamienną płytą, musisz przygotować niezbędne narzędzia i materiały. Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich.

drewniany młotek

Młotek to mały młotek stolarski z uderzającym elementem wykonanym z wytrzymałej gumy lub drewna.Za pomocą tego narzędzia można uzyskać najściślejsze dopasowanie płyt kamiennych do podłoża.

Mistrz OK

Kielnia lub kielnia jest niezbędnym narzędziem do równomiernego mieszania i późniejszego nakładania zaprawy cementowej. Wykonany w formie małego wiosła z rączką.

Poziom

Za pomocą poziomu konstrukcyjnego płyty kamienne są układane z maksymalną dokładnością w stosunku do powierzchni podłogi bez błędów.

To niezastąpione narzędzie może być wykonane z metalu, drewna lub tworzywa sztucznego. Jego istotnym elementem są beczkowate stożki pomiarowe wypełnione cieczą - nazywane są "poziomicami". Popularnym wzorem jest wzór poziomu z dwoma „oczami” - 180 stopni w poziomie i 90 stopni w pionie.

Granica

Ścieżki ogrodowe z wapienia najczęściej wykonuje się bez krawężników. Jest to jednak możliwe również przy niskim obramowaniu z małych kamiennych płyt ułożonych pionowo.

bułgarski

Do cięcia płyt kamiennych potrzebna jest szlifierka (szlifierka lub szlifierka kątowa) z ulepszoną ochroną przed kurzem i regulowaną prędkością.

skruszony kamień

Wysokiej jakości tłuczeń dobrze łączy się z płytą, dzięki czemu ścieżka ogrodowa jest wydajniejsza i trwalsza. Istnieją trzy główne rodzaje kruszonego kamienia: łupek, granit i żwir.

Najwyższy stopień odporności charakteryzuje granit.

Ruletka

Do oznaczania ścieżek ogrodowych wykorzystywana jest taśma budowlana, która łączy w sobie właściwości kompasu, kalkulatora i mazaka.

Paliki i liny do znakowania

Oznaczenia przyszłej ścieżki ogrodowej wykonuje się za pomocą spiczastych drewnianych palików. Muszą być zatopione na głębokość co najmniej 300 milimetrów. Następnie rozciągnij linię nacinania lub cięcia, zwaną również drutem powlekanym, na całej wewnętrznej powierzchni palików.

Łopata

Za pomocą łopaty wykopuje się rów w miejscu, w którym planowane jest wyposażenie przyszłej ścieżki ogrodowej. Głębokość powinna wynosić średnio 30 centymetrów.

szczotka metalowa

Do usunięcia rdzy, osadów soli i innych niedoskonałości z powierzchni płyty kamiennej potrzebna jest szczotka druciana o sztywnym włosiu.

Płyta wibracyjna do zagęszczania gruntu

Płyta wibracyjna lub wałek wibracyjny to niezastąpione narzędzie przy układaniu torów z każdego rodzaju płytek. Urządzenia o różnej wydajności służą do perfekcyjnego zagęszczania płyt kamiennych, płyt chodnikowych, żwiru, tłucznia i piasku.

Patrzeć na Również

Zasady malowania ścian w mieszkaniu własnymi rękami dla początkujących

Betoniarka

To urządzenie służy nie tylko do mieszania zaprawy cementowej, ale także do walcowania w kamieniu naturalnym.

Cement

Do układania płyt kamiennych zaleca się stosowanie mocnego cementu klasy M300 i M400.

Piasek

Skład zaprawy murarskiej zawiera piasek, którym może być rzeka, morze lub kamieniołom. Oprócz pochodzenia należy zwrócić uwagę na gęstość nasypową, ciężar właściwy i skład.

Jak zrobić znaczniki własnymi rękami

Oznaczenie przyszłej ścieżki ogrodowej odbywa się w kilku etapach:

1. Kontur nakłada się w dowolny dogodny sposób. Można to zrobić kredą, wapnem, mąką lub wodą z węża ogrodowego.
2. Ostre drewniane kołki są wbijane po obu stronach chodnika. Odległość między nimi powinna być równa i wynosić 1-2 metry.
3. Wzdłuż zaznaczonych konturów wykopuje się rów, którego głębokość powinna odpowiadać wysokości bagnetu łopaty.

Procedura instalacji

Po pracach przygotowawczych do oznaczania możesz przystąpić do układania kamiennej ścieżki. Procedura różni się w zależności od bazy.

Na podłożu piaskowo-cementowym

Proces instalacji obejmuje następujące kroki:

1. Umieść kamienne płyty na przygotowanej powierzchni. Najpierw duże okazy, potem mniejsze. Pozostaw minimalne odstępy między płytkami.
2. Wyrównaj całą górną płaszczyznę młotkiem, po uprzednim sprawdzeniu poziomu.
3. Przygotuj zaprawę z 1 części cementu i 3 części piasku.
4. Wyjmij 2-3 elementy płytek kamiennych i nałóż pod nie przygotowany roztwór.
5. Wypełnij luki między kamieniami. Należy to zrobić ostrożnie, aby nie poplamić powierzchni.

Na poduszce z piasku i żwiru

Ta sucha metoda jest najbardziej odpowiednia dla ruchomych, luźnych lub podnoszących się gleb:

1. Wlej mieszankę piasku i żwiru do wykopu w warstwie około 20 cm.
2. Zamontuj krawężnik i ułóż warstwę nośną do 25 cm Podstawa wykonana jest z mieszanki żwiru o frakcji 2-3 cm i suchego cementu. Proporcje to 6:1.
3. Ubij „poduszkę”.
4. Ułóż kamienne płyty jak najbliżej siebie, uważając, aby nie pozostawić żadnych szczelin.
5. Wyrównaj poziomość powłoki za pomocą młotka.

Na betonowej podstawie

Solidna betonowa podstawa jest stosowana w obszarach, w których woda gruntowa znajduje się zbyt blisko powierzchni.

W tym przypadku potrzebujesz:

1. Wykop dół o głębokości co najmniej pół metra.
2. Wykonaj drenaż - połóż 20-centymetrową warstwę piasku na dnie wykopu.
3. Przygotuj zaprawę betonową składającą się z 1 części cementu, 3 części piasku i 4 części kruszonego kamienia.
4. Wlać pierwszą warstwę na grubość 5 centymetrów.
5. Połóż siatkę drucianą.
6. Wlać kolejną warstwę zaprawy do poziomu gruntu.
7. Moczyć przez dwa do trzech tygodni, aby uzyskać wystarczającą siłę.
8. Na betonową podstawę nałóż klej do gresu porcelanowego i płytki kamienne.
9. Ubij powłokę młotkiem.

Na kruszonym kamieniu

Ta metoda obejmuje następujące działania:

1. Wypełnij 20 cm warstwą pokruszonego kamienia.
2. Wyrównaj i skompresuj.
3. Umieścić krawężniki po bokach chodnika na podłożu betonowym.
4. Umieść kamienne płyty na wierzchu warstwy pokruszonego kamienia.
5. Wyrównaj pokrywę młotkiem.
6. Spoiny wypełnić zaprawą cementowo-piaskową.

Jak ogarnąć się po stylizacji

Ułożone płyty kamienne należy oczyścić z brudu za pomocą sztywnej szczotki drucianej. Przywróci to nasycenie kolorów i naturalną fakturę płytki.

Wykończeniowy

Pod koniec układania należy ostrożnie wypełnić szczeliny między cząstkami wapienia zawiesiną piasku i cementu.

Typowe błędy

Przy wyborze i układaniu wapienia często występują następujące błędy:

• niewystarczająca grubość warstwy podłoża technologicznego;
• niewłaściwie dobrana grubość płyt kamiennych;
• stosowanie zaprawy bez plastyfikatorów;
• chaotyczne układanie talerzy.

Dodatkowe porady i wskazówki

Wybierając płytę, należy wziąć pod uwagę grubość, wytrzymałość i rozmiar kamiennych płyt. Pożądane jest, aby kompozycja zawierała dużo zanieczyszczeń kwarcytowych, które nadają materiałowi sztywność i odporność na zużycie. Faktura kamiennych płyt powinna być zgodna z ogólnym stylem domu i działki.