Jak zrobić ceglaną ścieżkę w kraju własnymi rękami, instrukcje krok po kroku i przykłady
Ułożenie ceglanej ścieżki w kraju własnymi rękami nie tylko poprawi wygląd witryny. Dzięki takiej konstrukcji ogrodnicy mogą dotrzeć w dowolne miejsce, niezależnie od warunków atmosferycznych. Wybór na korzyść cegły wynika również z faktu, że materiał ten pozwala tworzyć różnorodne wzory. Ta ostatnia opcja wymaga jednak pewnych umiejętności.
Zalety cegieł do wykonywania ścieżek ogrodowych
Cegła jest stosunkowo niedrogim i niedrogim materiałem, którego zakres nie ogranicza się do budownictwa mieszkaniowego. Ścieżka ułożona przy użyciu takiego muru ma następujące zalety:
- długa żywotność;
- niska cena w porównaniu do innych podobnych modeli;
- nadaje się do każdego projektu terytorium;
- może pełnić rolę systemu odwadniającego;
- szanuj środowisko;
- w razie potrzeby tor można zdemontować i przenieść w nowe miejsce.
Do układania ścieżek w ogrodzie można użyć dowolnego rodzaju cegły, także tej, która pozostała po budowie domu. Pomimo zwiększonej wytrzymałości materiał ten może pękać podczas długotrwałego kontaktu z wodą i śniegiem, a także pod wpływem ekstremalnych temperatur.
Aby uniknąć takich konsekwencji, do układania ścieżek zaleca się stosowanie cegły lub kamienia silikatowego, uprzednio zabezpieczonego roztworem hydrofobowym lub wodoodpornym lakierem.
Podstawowe metody stylizacji
Osobom, które nie mają doświadczenia w układaniu chodników, zaleca się układanie cegieł wzdłużnie, czyli równolegle do siebie, lub poprzecznie, gdy powstałe szwy między kostkami są prostopadłe do kierunku ścieżki. Istnieją jednak inne metody instalacji, które wydłużają czas pracy, ale poprawiają wygląd strony:
- chaotyczny (używany, jeśli używane są cegły o różnych kolorach);
- „Jodełka” (cegły są układane pod kątem do siebie, a powstały wzór idzie w tym samym kierunku, co ścieżka);
- warkocz (naprzemienne pozy podłużne i poprzeczne);
- naprzemienny styl pionowy i poziomy.
Podczas układania zakrzywionej ścieżki można użyć kombinacji całych i połamanych cegieł. Pomagają one wypełnić luki, które powstają przy tej metodzie instalacji.
z dressingiem
Brukowanie bandażami umożliwia uzyskanie oryginalnego wzoru po drodze. Opcja ta umożliwia układanie cegieł z przesunięciem (kamień w jednym rzędzie jest dalej niż w kolejnym). Ten wzór można utworzyć zarówno wzdłuż, jak iw poprzek toru. W takim przypadku zaleca się montaż krawężnika również z cegieł ułożonych na krawędzi.
Płaskie i boczne
Najlepszym szybkim sposobem układania jest ułożenie cegły na płasko. Ta opcja jest preferowana, ponieważ zużywa się mniej kamienia.Jednak umieszczając cegłę z boku, można zwiększyć żywotność toru.
Instrukcja pracy
Przestrzeganie następujących zasad pomaga wydłużyć żywotność ścieżek ogrodowych:
- nie kładź kamieni w obszarze nawadniania i umieszczania sieci komunikacyjnych;
- jeździć w miejscach z naturalnym przepływem wody (zalecane na większych wysokościach);
- odseparowanie od drzew, w tym obszaru ewentualnego kiełkowania korzeni;
- szerokość musi odpowiadać wymiarom wózka ogrodowego.
Oprócz przestrzegania tych zasad, żywotność ścieżki ogrodowej w dużej mierze zależy od jakości wykonania podłoża (podstawy).
Aby położyć cegły na stronie, będziesz potrzebować następujących narzędzi:
- łopaty i łopaty bagnetowe;
- ubijak;
- pojemnik do mieszania cementu;
- taśma miernicza (zalecane 10 metrów);
- kołki i sznurek do znakowania;
- gumowe (młotki) i zwykłe młotki;
- kielnie budowlane o różnych rozmiarach.
Ponadto będziesz potrzebować szlifierki kątowej (szlifierki) z tarczą diamentową do obróbki kamieni.
narzut
Do oznaczenia na stronie potrzebne będą kołki o wystarczającej wysokości (co najmniej 50 centymetrów) i mocna lina. Zaleca się jazdę na deskach w odległości 5 metrów. W miejscach, w których planujesz skręcić tor, musisz wjechać w więcej palików. Linę należy pociągnąć, aby się nie zwisała.
Przygotowanie bazy
Ten krok jest uważany za najważniejszy. Bez wysokiej jakości podkładu ścieżka ogrodowa po pierwszym sezonie będzie „chodziła” falami. Musisz rozpocząć prace wykopaliskowe na głębokości 20-25 centymetrów. Uzyskaną w ten sposób podstawę należy wyrównać. Następnie wlej warstwę piasku o grubości 2-3 centymetrów na wierzch i ubij materiał.W takim przypadku zaleca się zastosowanie specjalistycznej techniki płyt wibracyjnych. Taka maszyna zapewni najgęstszą bazę.
Następnie musisz ułożyć warstwę geowłókniny na piasku. Materiał powinien pokrywać całą podstawę, zarówno pod względem długości, jak i szerokości. Geowłókniny będą odprowadzać nadmiar wilgoci z chodnika, zapobiegając zamoczeniu i wypłukiwaniu piasku. Ponadto materiał zapobiega wzrostowi chwastów.
Na końcu geowłókniną pokrywa się warstwę piasku o grubości 2-3 centymetrów i tłucznia kamiennego - 10 centymetrów. Następnie podstawa jest ponownie staranowana. W tym przypadku kruszony kamień działa jak warstwa drenażowa, zapobiegając również erozji podłoża.
Po zakończeniu opisanych prac ponownie wylewa się piasek i układa na wierzchu geowłókniny. Dopiero wtedy można zainstalować krawężniki wzdłuż krawędzi przyszłej ścieżki. Aby naprawić to drugie, użyj zaprawy cementowej lub zbrojenia stalowego, które jest wbijane bezpośrednio w ziemię.
Zaleca się, aby obrzeża były wykonane z trwałych materiałów, ponieważ „boki” toru stale podlegają zwiększonym obciążeniom. Jeśli w tym przypadku używana jest cegła, kamień należy położyć na zaprawie cementowej. Zwiększy to ogólną wytrzymałość konstrukcji. Na koniec geowłókninę zasypuje się piaskiem (można ją łączyć z suchym cementem). Ta warstwa jest ponownie ubijana i wyrównywana za pomocą linijki (długi blok drewna). W tym momencie ważne jest, aby wziąć pod uwagę kierunek naturalnego przepływu wody.
Jak projektować
Aby stworzyć ścieżkę ogrodową wystarczy ułożyć klocki naprzemiennie według wybranego wzoru na przygotowanym podłożu. Każdy kamień należy wbić w podstawę gumowym młotkiem.Opadające cegły należy usunąć, po czym wlać brakującą ilość piasku. Następnie kamień jest ponownie umieszczany na miejscu, wbijany młotkiem.
Jeśli szerokość ścieżki jest większa niż jeden metr, nawierzchnia jest wykonywana poziomo. Pomiędzy sąsiednimi elementami należy pozostawić niewielką szczelinę, której nie trzeba wypełniać zaprawą cementową (pozostawić pustą).
Wykończeniowy
Szczeliny pomiędzy poszczególnymi elementami pozostawione po ułożeniu nawierzchni muszą zostać naprawione. W przeciwnym razie w szwach z czasem będzie gromadzić się brud, w którym w przyszłości wyrosną chwasty, a te rośliny niszczą cegły iw efekcie skracają żywotność ścieżki ogrodowej.
Aby uniknąć takich konsekwencji, konieczne jest wylanie suchej mieszanki cementu i piasku na powierzchnię utwardzonej ścieżki. Następnie materiał jest zagęszczany w pęknięciach mopem lub piaskiem. Na końcu ścieżka jest obficie zraszana bieżącą wodą. Następnego dnia zaleca się powtórzenie tej procedury. Taki algorytm zapobiegnie przyszłym zniekształceniom toru.
Cechy układania ścieżki ze starych lub zepsutych cegieł
Układanie ścieżki ogrodowej przy użyciu starych lub połamanych cegieł odbywa się zgodnie z algorytmem opisanym powyżej. Oznacza to, że w tym przypadku wymagana będzie również organizacja podstawy z kilku warstw drenażu, piasku i geowłókniny. Podczas układania materiału pojawiają się trudności.
Połamane lub stare cegły mają nierówne krawędzie. Oznacza to, że podczas układania na pewno pozostaną nierówne ubytki, które należy wypełnić odpowiednią mieszanką.Dlatego podczas pracy z takimi materiałami należy najpierw ułożyć wszystkie cegły na przygotowanej podstawie, wybierając w ten sposób odpowiedni wzór i zmniejszając wielkość szczelin. Następnie możesz przystąpić do torowania drogi.
Drugi niuans, który należy wziąć pod uwagę podczas pracy z zepsutymi i starymi cegłami, jest również związany ze specyfiką struktury materiału. Podczas układania takich kamieni często trudno jest wyrównać powierzchnię. Możesz rozwiązać ten problem tylko poprzez ciągłe dodawanie brakującego piasku.
Kolejnym niuansem, który należy wziąć pod uwagę, jest to, że popękane i stare cegły są mniej odporne na zwiększone obciążenia niż nowe. Dlatego po ułożeniu zaleca się szlifowanie go w spoinach mieszanką piaskowo-cementową, co zwiększy ogólną wytrzymałość toru.
Przykłady gotowych rozwiązań
Wybór projektu ścieżki ogrodowej w dużej mierze wynika z układu terenu i wielkości budżetu przeznaczonego na takie prace. Ale w ogrodzie ścieżki są piękniejsze, kamienie kontrastują ze sobą.
Efekt ten uzyskuje się stosując obramowanie w innym kolorze. Ta opcja pozwala również wizualnie wyróżnić ścieżkę na tle reszty witryny. Ponadto klomby są często obramowane kontrastową obwódką, znajdującą się w bezpośrednim sąsiedztwie ścieżki.
Oryginalnym rozwiązaniem byłoby użycie cegieł w dwóch różnych kolorach, ułożonych w szachownicę. Podobny efekt można uzyskać, otwierając ścieżkę kamieniami różniącymi się jedynie odcieniem (czerwono-bordowy itp.).